ਕਣਕ ਦੀਏ ਬੱਲੀਏ ਨੀਂ! ਮੋਤੀ ਹੁਣ ਕੇਰ ਦੇ
ਹਾਸਿਆਂ ਦਾ ਪੋਚਾ ਸਾਡੇ ਚੌਂਕਿਆਂ 'ਤੇ ਫੇਰ ਦੇ
ਘੁੰਡ ਹੁਣ ਚੁੱਕ ਰਤਾ ਸੋਨੇ ਦੀਏ ਡਾਲੀਏ!
ਖੜ੍ਹੇ ਤਿਰਹਾਏ ਅਸੀਂ ਨਖਰਿਆਂ ਵਾਲੀਏ!
ਤ੍ਰੇਲ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜੀ ਹੋਈ ਸੰਦਲੀ ਸਵੇਰ ਦੇ
ਹਾਸਿਆਂ ਦਾ ਪੋਚਾ ਸਾਡੇ ਚੌਂਕਿਆਂ 'ਤੇ ਫੇਰ ਦੇ
ਤੇਰੇ ਲਈ ਹਿੱਕ 'ਤੇ,ਸਿਆੜ ਡੂੰਘੇ ਲਾਏ ਨੇ
ਕੱਕਰੇ ਸਿਆਲ ਅਸੀਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਲੰਘਾਏ ਨੇ
ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਹਾੜ੍ਹਾਂ 'ਚ,ਸੁਗੰਧੀਆਂ ਖਿਲੇਰ ਦੇ
ਕਣਕ ਦੀਏ ਬੱਲੀਏ ਨੀਂ! ਮੋਤੀ ਹੁਣ ਕੇਰ ਦੇ
ਝੂਮ-ਝੂਮ ਸੋਹਣੀਏ ਹੁਲ੍ਹਾਰੇ ਜਦੋਂ ਖਾਵੇਂ ਤੂੰ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸੁੱਕੇ ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਲਿਆਵੇਂ ਤੂੰ
ਪੈਰਾਂ ਦਿਆਂ ਛਾਲਿਆਂ 'ਚ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਬਿਖੇਰ ਦੇ
ਹਾਸਿਆਂ ਦਾ ਪੋਚਾ ਸਾਡੇ ਚੌਂਕਿਆਂ 'ਤੇ ਫੇਰ ਦੇ
ਪੱਲੇ ਵਿੱਚ ਗੋਰੇ ਗੋਰੇ ਦਾਣੇ ਜੋ ਲੁਕਾਏ ਤੂੰ
ਇੰਜ ਲੱਗੇ ਅਰਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਤਾਰੇ ਨੇ ਚੁਰਾਏ ਤੂੰ
ਸੱਖਣਿਆਂ ਬੋਹਲਾਂ ਨੂੰ, ਤੂੰ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਢੇਰ ਦੇ
ਕਣਕ ਦੀਏ ਬੱਲੀਏ ਨੀਂ! ਮੋਤੀ ਹੁਣ ਕੇਰ ਦੇ
ਤੇਰੀ ਨੀਂ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ,ਹੀਰ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਏਗੀ
ਆਪਾਂ ਘਰ ਚੱਲਾਂਗੇ, ਬਰੂਹੀਂ ਤੇਲ ਚੋਏਗੀ
ਉਹਦੇ ਪਾਟੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ, ਤੂੰ ਸੁੱਖਾਂ ਦੀ ਚੰਗੇਰ ਦੇ
ਹਾਸਿਆਂ ਦਾ ਪੋਚਾ ਸਾਡੇ ਚੌਂਕਿਆਂ 'ਤੇ ਫੇਰ ਦੇ
ਕਣਕ ਦੀਏ ਬੱਲੀਏ ਨੀਂ!ਮੋਤੀ ਹੁਣ ਕੇਰ ਦੇ
ਹਾਸਿਆਂ ਦਾ ਪੋਚਾ ਸਾਡੇ ਚੌਂਕਿਆਂ 'ਤੇ ਫੇਰ ਦੇ..।
No comments:
Post a Comment