ਆਓ ਨਾ ! ਚਿੱਠੀਆਂ ਭੇਜੀਏ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁੰਨ੍ਹ ਕੇ
ਆਓ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਭੇਜੀਏ ! ਸੱਤਾਂ ਸੁਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ
ਕਿ ਨਫਰਤਾਂ ਦੇ ਸੇਕ ਨੇ , ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਪਿੰਡਾ ਪੀੜਿਆ
ਕੰਡਿਆਲੀਆਂ ਵਾੜਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਵਸਲਾਂ ਦਾ ਬੂਹਾ ਭੀੜਿਆ
ਆਓ ਨਾ ਭੇਲੀ ਭੇਜੀਏ, ਗੁੜ ਦੀ ਸ਼ਗਨ ਦੀ, ਅਮਨ ਦੀ
ਭਾਜੀ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣੀ ਅਸਾਂ , ਭਾਜੀ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਮੋੜਿਓ !
ਆਓ ਨਾ ਛਿੱਟੇ ਮਾਰੀਏ ! ਪਰਮਾਣੂੰਆਂ ਦੀ ਤਪਸ਼ 'ਤੇ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਡੋਲੀ ਸੋਹਣਿਓ! ਸਿਵਿਆਂ
ਦੇ ਰਾਹ ਨਾ ਤੋਰਿਓ!
ਆਓ ਨਾ ਕਰਵਾ-ਚੌਥ ਨੂੰ,
ਮਿੱਠਤ ਦੀ ਸਰਘੀ ਭੇਜੀਏ
ਆਓ ਸਿਤਾਰੇ ਮਣਸੀਏ ,
ਰੋਸੇ ਦਾ ਵਰਤ ਤੋੜੀਏ
ਆਓ ਨਾ ਸਾਹਵੇਂ ਰੱਖੀਏ, ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਸੁੱਚੀ ਛਾਨਣੀ
ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਚੰਦ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਅਰਘ ਫਿਰ ਜੋੜੀਏ
ਆਓ ਨਾ ਰਲ ਕੇ ਖੇਡੀਏ ! ਆਓ ਨਾ ਪਾਈਏ ਆੜੀਆਂ
ਅੰਬਾਂ ਉੱਤੇ,ਬੰਬਾਂ ਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ਨੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਮਾੜੀਆਂ
ਆਓ ਨਾ ਦੇਸਾਂ ਵਾਲਿਓ ! ਆਓ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਾਲਿਓ!
ਸੰਭਲੋ ਵੇ ਆਰ ਵਾਲਿਓ ! ਸੰਭਲੋ
ਵੇ ਪਾਰ ਵਾਲਿਓ
ਤਲੀਆਂ 'ਤੇ ਮਹਿੰਦੀ ਦੀ ਜਗਾਹ,ਅੰਗਿਆਰੀਆਂ
ਨਾ ਧਰ ਦਿਓ
ਬਾਲਾਂ ਦਿਆਂ ਨੈਣਾਂ 'ਚ ਨਾ , ਬਾਰੂਦ-ਸੁਰਮਾ ਭਰ ਦਿਓ
ਹਾੜ੍ਹਾ ਵੇ ! ਰੱਬ ਦਾ ਵਾਸਤਾ! ਅੰਬਰ ਨਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿਓ
ਵੱਡੇ ਪੁਲਾੜਾਂ ਵਾਲਿਓ ! ਧਰਤੀ ਨਾ ਵਿਧਵਾ ਕਰ ਦਿਓ
ਆਓ ਨਾ ਸੋਚਾਂ ਫੋਲੀਏ ! ਆਓ ਨਾ ਗੰਢਾਂ ਖੋਲ੍ਹੀਏ
ਸਰਹੱਦਾਂ ਦੀ ਸਰਦਲ ਉੱਤੇ , ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਮੁੱਠੀ ਡੋਲ੍ਹੀਏ
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਜ਼ਖਮਾਂ 'ਤੇ ਬੱਦਲਾਂ ਦੇ ਫੈਹੇ ਧਰ ਦਈਏ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਫੇਰ ਆਪਾਂ ਜੀਣ-ਜੋਗੀ ਕਰ ਦਈਏ ।
No comments:
Post a Comment